Skip to main content

കഥാകൃത്ത്

അമ്മാവന്‍ അമേരിക്കയില്‍ നിന്നും വന്നപ്പോ കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷത്തെ ഒരു ഉഗ്രന്‍ ഡയറി കൊണ്ടുവന്നു തന്നു. അപ്പോ മുതല്‍ ചിന്തിക്കുകയായിരുന്നു... എന്ത് ഇതില്‍ എഴുതണം എന്ന്...! ഈ വര്‍ഷത്തേത് ആയിരുന്നെങ്കില്‍ ഡയറിക്കുറിപ്പുകള്‍ എഴുതാമായിരുന്നു... ഇതിപ്പോ...!!! അങ്ങനെ തീരുമാനത്തിലെത്തി... കഥകള്‍ എഴുതാം...! എനിക്കും ഒരു കഥാകൃത്ത് ആവണം...! പക്ഷെ എങ്ങനെ...? നോവലെഴുതണം... നാടകമെഴുതണം... കഥയെഴുതണം... എന്നാല്‍ ഇതൊന്നും എനിക്കറിയില്ലല്ലോ. ഒരു ഐഡിയ കിട്ടി. കഥാകൃത്താവുന്നതിനായി... പഴയ സിനിമകള്‍ കണ്ടു..., കഥകള്‍ വായിച്ചു..., നോവലുകള്‍ വായിച്ചു...., നാടകങ്ങള്‍ കാണുകയും വയിക്കുകയും ചെയ്തു...!!

അങ്ങനെ കിട്ടിയ ഇത്തിരി ആത്മവിശ്വാസവുമായി ഞാന്‍ കഥയെഴുതാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. ഇന്നെനിക്ക് ഒരുപാട് കഥകള്‍ അറിയാം. ഞാന്‍ എഴുതി തുടങ്ങി - “ബാലഗോപാലന്‍ എം.എ. പഠിച്ചിട്ട് പണി കിട്ടാതെ വീട്ടിലിരിക്കുകയായിരുന്നു....”!!! ഹേയ് ഇതു ശരിയാവില്ലാ..., ഇത് മോഹന്‍ലാലിന്റെ ഏതോ ഒരു സിനിമയുടെ കഥ പകര്‍ത്തിയെഴുതിയതാണെന്ന് ഏതൊരുവനും മനസിലാവും... എന്നാല്‍ പിന്നെ മറ്റൊന്ന് എഴുതാം... - “കോട്ടയം... അവിടെ കുഞ്ഞച്ചന്‍ എന്നൊരു അച്ചായന്‍.... അയാള്‍...!!” ശേ.. ശെ... ഇതും ശരിയാവില്ലാ... ഇത് മമ്മൂട്ടിയുടെ ഏതോ പടമാണ്.

ഇങ്ങനെ പോയാല്‍ പിന്നെ ഞാനെന്തെഴുതും...?ഒരുപാട് തലപുകഞ്ഞാലോചിച്ചു... അവസാനം ഡയറിയുടെ അടുത്ത പേജ് മറിച്ച് ഇങ്ങനെ എഴുതി - “കഥ വായിക്കുന്നതു പോലെ, സിനിമ കാണുന്നതു പോലെ എളുപ്പമല്ല കഥയെഴുതി കഥാകൃത്ത് ആവുക എന്നത്....“!! പിന്നെ ഞാന്‍ ആ ഡയറി തുറന്നിട്ടില്ല...!!!

Comments

Jobin Daniel said…
പ്രിയ ജോസ്മോന്‍,

ബ്ലോഗുകള്‍ ഉഗ്രനായിരിക്കുന്നു.. സമയമില്ലാരുന്നെങ്കിലും കുറച്ചു വായിച്ചു നോക്കാം എന്നു കരുതി തുടങ്ങിയതാണു. തന്റെ വികൃതികള്‍ എന്നെ പിടിച്ചിരുത്തി മുഴുവനും വായിച്ചു നോക്കിച്ചു.. വികൃതി മാത്രമാക്കിയില്ല രണ്ട് ബ്ലോഗുകളും വായിച്ചു. വളരെ വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു.. ഹൃദയം നിറഞ്ഞ അഭിനന്ദനങ്ങള്‍..
എങ്കില്പ്പോലും ഒന്നു പയറ്റിനോക്കുന്നതില്‍ തെറ്റില്ല വാഴെ..
:) ഡയറി തുറക്കു...എഴുത്തു തുടരൂ..
കനല്‍ said…
സത്യം ഈ കാര്യം ഞാനും ഈയിടെയാ മനസിലാക്കുന്നത്...

Popular posts from this blog

ഭ്രാന്തനും പ്രണയവും...

“ഹലോ.... ഡാഡീ...,“ “ങ്ഹാ.. പറയെടീ...” “ഹലോ... ഡാഡീ..., അതേയ്... എന്റെ ട്രയിനിന്റെ സീസൺ പാസ്സ് തീർന്നു...!“ “ങ്ഹാ... ഞാൻ വരുമ്പോ എടുത്തോണ്ട് വന്നോളാം...!“ “പിന്നെ ഡാഡീ....!! ഹലോ.... ഹലോ....!!“ മറുവശത്ത് ഡാഡി മൊബയിൽ ഓഫ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. എന്താണാവോ ഡാഡി ഇന്ന് നല്ല മൂഡിലല്ലാ എന്ന് തോന്നുന്നു. ഇനി വരുമ്പോൾ അറീയാം എന്താ കാര്യം എന്ന്. അല്ലെങ്കിലും ഡാഡിയുടെ സ്നേഹം ഒന്നും കിട്ടാനുള്ള യോഗ്യത ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥയാണല്ലോ എന്റേത്. എല്ലാം എന്റെ തെറ്റ് ആയിരിക്കാം. എനിക്ക് തന്നെ അറിയില്ല്ലാ തെറ്റ് ആരുടേതാണെന്ന്. “എന്തെടുക്കുവാണെടീ നീയവിടെ ഫോണിന്റെ അടുത്ത്..??” മമ്മി അടുക്കളയിൽ നിന്നു കൊണ്ട് ഉറക്കെ ചോദിച്ചത് കേട്ടാണ് ചിന്തയെ പിടിച്ചു നിറുത്താൻ കഴിഞ്ഞത്. “ഞാനിവിടെ എന്തു ചെയ്യാൻ...!“ “അല്ലാ.... നിന്റെ കാര്യമല്ലേ...? പറയാൻ പറ്റില്ലാ...!! ആരും കാണാതെ നിന്റെ മറ്റവന് വീണ്ടൂം ഫോൺ ചെയ്യുവാണോന്ന്...!!!“ “അതിനു മമ്മിക്ക് വന്നു നോക്കി കൂടേ...!? അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ 24 മണിക്കൂറും എനിക്ക് സെക്യൂരിറ്റി ഉണ്ടല്ലോ...!!“ “ദേയ്... എടീ... നീയെന്നെ കൊണ്ടൊന്നും പറയിപ്പിക്കല്ലേ....!“ പിന

അരാണവള്‍...?

അവള്‍ എന്നെ ജീവനുതുല്യം സ്നേഹിക്കുന്നത് കൊണ്ടാണ്, അവള്‍ കരയുമ്പോള്‍ ഞാനും അറിയാതെ കരഞ്ഞു പോകുന്നത്. മാത്രമല്ല ഞാന്‍ കരഞ്ഞാല്‍ അവളുമുണ്ടാവും എന്നോടൊപ്പം കരയാന്‍. ഞാന്‍ ചിരിച്ചാല്‍ അവളുമുണ്ട് എന്നോടൊപ്പം ചിരിക്കാന്‍. സ്നേഹത്തിന്റെ പര്യായമാണവള്‍, എന്റെ സഹയാത്രിയാണവള്‍, എന്റെ കൂട്ടുകാരിയാണവള്‍, എന്റെ എല്ലാമാണവള്‍. ഞങ്ങളുടെ സ്നേഹത്തില്‍ ലോകം അസൂയപ്പെടുന്നുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു. ചിലപ്പോ‍ള്‍ ദൈവം പോലും എന്ന് തോന്നിപോകുന്നു... അതിനാലല്ലേ പലപ്പോഴും ഞങ്ങളെ രണ്ടു ദിശകളിലാക്കി വേര്‍പ്പെടുത്താന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത്. പള്ളിയങ്കണത്തില്‍, സക്രാരിമുന്നില്‍ അവള്‍ മുട്ടുകുത്തി നില്‍ക്കുന്നത് എനിക്ക് വേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുവാനാണ്. ഇന്ന് ഞാന്‍ വലിയവനാകുന്നതിനുള്ള കഠിനപ്രയത്നത്തിലാണ്. കാരണം നാളെ എന്ന നല്ല നാളില്‍ അവള്‍ക്ക് എല്ലാ സന്തോഷങ്ങളും നല്‍കാന്‍ എനിക്കു കഴിയണം എന്ന് ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നു. നാളെ ലോകത്തിന്റെ ചലനത്തില്‍ ഞാന്‍ അവളില്‍ നിന്നും ഏഴ് സാഗരങ്ങള്‍ക്കപ്പുറമായാലും അവള്‍ക്കെന്നെയോ, എനിക്കവളെയോ മറക്കാനാവില്ല. അല്ല... എന്തുക്കൊണ്ടാണിങ്ങനെ...? ഉത്തരത്തിനായി എനിക്ക് അധികം ചിന്തിക്കേണ്ടതില്ല. പത്ത് മാസം വയറ്റില്‍ ചു